Grodzisko z okresu kultury łużyckiej w Kurowie
Na północny-zachód od wsi, wokół osady Grodzisko, wśród podmokłych łąk na niewielkim wzniesieniu znajdują się pozostałości grodziska obronnego z okresu kultury łużyckiej, dokładnie z VII-V w. p.n.e. Obszar grodu był dawniej otoczony wałami i fosą, obecnie można jedynie dostrzec nieznaczne nierówności terenu. Jeszcze w r. 1919 pojedynczy wał miał 2-3 metry wysokości, znajdowano tu zabytki z żelaza, brązu i elementy drewnianej konstrukcji wału. Było jednym z większych w Polsce, miało powierzchnię ok. 28 ha (700x400 m). Zostało zniszczone prawdopodobnie wskutek najazdu wojowniczych Scytów w V w. p.n.e., było jednak zamieszkane również później, we wczesnym średniowieczu (głównie w IX-XI w.). Wokół grodziska istnieje skupisko ciałopalnych cmentarzysk kultury łużyckiej.
Wiatrak
Przy drodze do Chotowa (Kurów 195) zachował się drewniany wiatrak typu koźlak, zbudowany w 1888 r.
Obecnie nie posiada już skrzydeł.
Zabudowa
W ewidencji konserwatorkiej gminy znajdują się domy:
drewniane
- Kurów 31 - ok. 1910 r.
- Kurów 89 - ok. 1935 r.
murowane
- Kurów 17 - 1925 r.
- Kurów 24 - l. 20-te XX w.
- Kurów 34 - 1923 r.
- Kurów 53 - l. 20-te XX w.
- Kurów 61 - 1927 r.
- Kurów 63 - 1924 r.
- Kurów 64 - 1938 r.
- Kurów 77 - 1 ćw. XX w. - częściowo drewniany
- Kurów 87 - 1928 r.
- Kurów 113 - 1918 r.
- Kurów 116 - 1918 r.
- Kurów 118 - 1918 r.
- Kurów 130 - 1922 r.
- Kurów 160 - 1918 r.
- Kurów 163 - 1918 r., dawna szkoła