Znany od 1377 r. (Curow), kiedy to Elżbieta, żona Dobiesława z Kurowa sprzedała tutejsze 4 łany czynszowe i 2 sołeckie swoim braciom Niczkowi (Mikołajowi) i Kunadowi (Kunczy). Niczko zastawił swoją część Wieluniowi, a w 1380 r. sprzedał wraz z bratem część wsi wraz z sołectwem mieszczaninowi sieradzkiemu Jakuszowi Szadkowskiemu, który z kolei sołectwo sprzedał Świątkowi z Komornik. Do sołectwa należały m.in. 24 ule i 3 łany ziemi
Pozostałą w swoim posiadaniu część Kurowa Niczko wraz z synami Henrykiem i Mikołajem sprzedał w 1384 r. mieszczanom wieluńskim. Rajcy wieluńscy w 1402 r. sprzedali sołectwo kurowskie z dwoma łanami Tomaszowi z Gaszyna narzucając na niego i jego następców obowiązek poselstwa na rzecz miasta i służby wojskowej. Jakusz z Kurowa z żoną Krzychną sprzedali swoją część Kurowa Wieluniowi w 1415 r., w 1446 r. Jakusz z Głupczyc sprzedał część wsi należącą do jego bratanicy Stachny. W 1499 r. część wsi należała do Stanisława z Chotowa. W 1519 r. ogłoszono zakaz korzystania z lasów w Kurowie i Turowie.
Miasto Wieluń uzyskało w 1545 r. dla Kurowa i sąsiedniego Turowa przeniesienie z prawa polskiego na prawo niemieckie. W 1552 r. wieś w całości należała do mieszczan wieluńskich. Kurów w 1520 r. należał do parafii Chotów.
Wieś została zastawiona Psarskim na 70 lat (do 1793 r.), później, w 1806 r. wydzierżawiono je Volgemuttowi, a następnie Stokowskiemu. Od 1815 r. wieś stanowiła własność rządową, w 1827 r. liczyła 13 domów i 103 mieszkańców.
W l. 30-tych XX w. funkcjonowały tu cztery wiatraki, z których jeden zachował się do dziś przy drodze do Chotowa

Projekt „Wspieraj lokalnie” powstał dzięki współpracy Instytutu Wsparcia Organizacji Pozarządowych z PITax.pl Łatwe podatki.

fundusze

link do kamery on-line z placu legionów

cmentarz

PUBLICZNY TRANSPORT ZBIOROWY W GMINIE WIELU

65plus ok

karta rodzinom 3+

karta dużej rodziny